Al een tijdje wil ik wat bewuster gaan eten. Of dat echt vanuit mezelf komt of meer ingegeven wordt door de tijdschriften die ik lees, dat weet ik niet helemaal. Maar groen doet goed, zoals deze week in de speciale Groen editie van Libelle staat vermeld. In een ander blad wordt dit bevestigd: zo lees ik de " top 10 groene leefregels", "bio tips & tricks voor een frisse en fruitige start" en nog veel meer heilige groenmotto's.
Tijd voor mijn eigen, groene do's en dont's, op naar de natuurwinkel. Ik zie door de bomen het bos bijna niet meer: wat een onbekende producten met veel verschillende Kies Bewust-achtige logo's. Weet toch een mandje vol te krijgen met ecologische shit (figuurlijk gesproken dan) en ga afrekenen. De vrouw bij de kassa kijkt me tevreden aan (zie ik daar boven haar hoofd nou een aureool met een groenig schijnsel)? De zeepbel spat woest uiteen als ze gedwee fluistert wat ik moet betalen… 146,90 euro. Ik haper, ik sputter en ik vloek, allemaal wat binnensmonds want dit is toch wat ik wilde? Mooi niet, mijn eerste don't heb ik te pakken. Maar ik laat me niet zomaar uit het veld slaan. Ik schrijf me in op de biologische weekgroentetas: voor 8 euro per week een tas vol heerlijke verantwoorde groentes. Vol verwachting klopt mijn hart als ik een week later (met de auto…) wederom naar de natuurwinkel ga. Mijn favoriete kassamevrouw rijkt me de tas aan die er in mijn ogen veel te licht uitziet. "Is dit echt voor een week?" vraag ik nog. Zij bevestigt dit. Thuis aangekomen pak ik de tas uit: 1 broccolistronkje (bruine randjes incluis), 2 lofstruikjes (zie ik daar nou een school luizen?), 2 kroppen (zand)sla, 1 appel en 1 banaan…
Mijn 2e don't heb ik te pakken; ik wil bewust eten niet bewust afvallen!
